22/11/20

Είμαι παιδί της βροχής

Καθώς πίνω το κρασάκι μου......  Έξω  βρέχει πάρα πολύ, και εγώ βυθίζομαι σε σκέψεις....
(Λατρεύω την βροχή.. Με ταξιδεύει!!! Είμαι παιδί της βροχής )
Σκέφτομαι λοιπόν πως είναι δυνατόν,να δίνεις τα πάντα,να αγαπάς τους ανθρώπους,
να κάνεις όμορφα πράγματα γι αυτούς ,και όχι γιατί πρέπει, αλλά  γιατί το θέλεις,το νοιώθεις,
το γουστάρεις βρε αδερφέ!! Και αυτοί να σε προδίδουν την ίδια στιγμή για το συμφέρον τους...
Μου φαίνεται ότι ζω σε άλλη εποχή!! Όμως αρνούμαι να συμβιβαστώ!!
Όχι, πάλι το ίδιο θα έκανα...Άπλα οι άνθρωποι έχουν φόβο...Και θέλουν να τα έχουν καλά με όλους!!
Πόση υποκρισία !!Πόση Δηθενιά!!Ασφυκτιώ ! Με πνίγει ο βρώμικος τους   αέρας.
Όμως τους λυπάμαι πραγματικά...Συμβιβάζονται για το συμφέρον τους και γλύφουν εκεί που έφτυναν!!
Εμετικές συμπεριφορές που δεν με αγγίζουν!!! Απλά  με στεναχωρούν!!